Deel 2:

Nou ja, soos beloof deel 2 van my Mozambique storie.

Om deur die grens te gaan met stuk of 10 mense en hul goods is nie speletjies nie. Maar teen die tyd weet ons ook mos al hoe om die saak so bietjie vinniger te laat verloop. R50 noot werk soos ‘n bom. Druk dit net tussen al die papiere en dokumente vir die ‘alfandego’ (doane beampte aan hulle kant) om te sien. Ag dan teken hy sommer goukies daai vormpies. Maar dit neem nogsteeds enigiets van 1 tot 2 ure om deur te kom.

Van die van julle wat al in Moz was sal weet hoe lyk hulle paaie. Daar is net paar padreëls. Moenie verby ‘n ander kar wat doodstil gaan stop in die middle van die pad binne ‘n dorp probeer verby nie…BOETE. Moenie vinniger ry in die dorpe as wat daai bordjie sê jy mag nie – BOETE. Moenie met GP nommerplate daar ry nie – BRIBES. En moenie om hemels naam as jy iets sleep, sonder ‘n rooi driehoek op jou kar rondry nie – BOETE!!! En moet nie iemand stamp nie….BOETE OF TRONK TOE!!!

Met die 3de of 4de keer wat my man in Moz was het hy iemand se kar geraak. Was net klein skrapie aan die kar. Hy is summier polisiestasie toe gevat en in die selle aangehou. Na amper 24 uur se bel van ons kant af en die wêreld se beloftes om die man se kar te laat regmaak het hy uiteindelik as vry man terug gekom huis toe. My lewe het tot stilstand gekom daai dag. Weet mos hoe is die ‘Afrika lande’

In Maputo oppad na Xai-Xai is die pad so besig dat hulle van ‘n 2 rigting baan (enkel pad) 6 bane maak. Almal ry soos hulle wil, en dit neem jou ‘n uur om deur 20km pad te kom. Tussen is daar seker iets soos 6 miljoen voetgangers tussenin. Dit is koets en keer en poer poer en dan moet jy nog seker maak jou wiele word nie afgesteel terwyl jy jou baan oopveg nie.

Nou ry manlief voor met sy bakkie, en ek volg hom al die pad deur die gemalemoes. Maar die slaan nie ag wat met arme my gebeur nie. Teen die tyd wens ek ek het ons local apteker in die kar gehad. Julle weet, vir prozac of iets sterker. Dis toe nou daar waar die een of ander idiot besluit hy kom stop langs my trailer se wiel, en maak sy deur oop, net toe ek wegstrek. Daar hak die wiel sy van die trailer sy deur en buig hom soos ‘n stukkie papier. Eerste gedagte: O fok ek gaan tronk toe. Kyk verwilderd rond en soek soek so tussen die gemaal na my man. WEG!!! Hy weet nie eers ek is nou so diep in die akkies nie. Kan hom ook nie bel nie. Selfone werk toe nog nie daar nie. Tweede gedagte: Dink toe so by myself een van die lawaaigatte in die kar moet uitspring en so vinnig as hulle bene hulle kan dra hardloop en hom gaan haal…waarookal hy homself bevind daar doer ver voor.

En toe kom die klanke van ou Ben deur. “HAMBA!!!” Eers kyk ek die ou man verbaas aan. “HAMBA miesies!!!” skreeu hy weereens vir my. Ek wil nog hum en ha, toe kom dit soos ‘n koor hier van agter af. “HAMBA!!!!!” Ek dog toe so by myself, in die verkeer sal daar seker nie ‘n spietkop wees wat my gaan probeer inhaal nie. En toe onthou ek, dat die spietkops daar het mos nie vervoer nie. Hulle word toegerus met papier en ‘n pen, en ‘n AK. En net daar sit ek voet in die hoek. Wikkel myself – kar en trailer en al – en 4 mede-kriminele deur daai traffic soos net ‘n pro dit kon doen. Maar ek lê laag, Bang daai AK koëls tref my dalk.

Nodeloos om te sê ek kom toe veilig deur daai verkeersknoop. Sien toe manlief het afgetrek en wag geduldig vir sy vroutjie. Ek vlieg uit daai kar, maar dit lyk of ek aan alzhweimers lei soos ek ruk en bewe. En my 4 mede misdadegers vertel elkeen hulle eie weergawe van wat sopas met ons gebeur het. Ek wonder nounog oor die arme ou se kar. Sjame. Maar soos hulle sê – survival of the fittest. En glo my, adrenalien het my baie fiks gehad op daai oomblik.

Verder het dinge heel goed verloop. Almal is veilig by hul huise afgelaai en ons gaan na ons plekkie toe buite Xai-Xai waar ons altyd oornag. Vroeg die Sondag oggend pak ons op en maak reg vir die lang pad huis toe. Jy kan Xai Xai ingaan, maar daar is ‘n tolhek as jy wil uit. Minimum wat jy betaal as jy daardeur gaan. Dink ek kan 2 suigstokkies koop van die geldjie.

Iewers langs die pad, of waar ons geslaap het, het iemand besluit my driehoek op my kar het hulle meer nodig as ek. Die betrokke sondag het hulle ‘n padblokade daar gehou. Padblokade het bestaan uit 2 spietkops met AK’s en ‘n boete boekie. En daar stop hulle my. Voor die tolhek. As dit na die tolhek was, sou ek sowaar weer weggejaag het. Hoekom? Geen driehoek. Soebat en smeek help niks. En hulle praat net portugees. Nou kyk, al wat ek in portugees kan sê is bom dias, en obrigado. Goeie more en dankie. Dit het nie gehelp nie.

Hulle skryf my in ons geld waarde ‘n R500.00 boete en konfiskeer my kar, totdat ek ‘n driehoek ophet. Probeer bribe. No luck. R50 wil nie werk nie. Probeer maar R100.00. Hulle vat die honderd rand en druk die R500.00 boete in my hand. En vat my paspoort. By die tyd rook ek palmar’s dat ek lyk soos ‘n stoomtrein. En ek staan met my lighter in my hand. Die kar een kyk gegee en dis toe net daar wat ek besluit ‘fok die klomp, ek steek hom nou aan die brand’

Manlief het my om die lyf, druk my in sy bakkie, kry iemand om na die trailers en my kar te kyk, en ons vaar die dooie Xai Xai in. Sondae is drink die hoofsport in Moz. Jy kry nie winkels oop nie.

Iewers in die agterdorp, as ‘n plek soos Xai Xai ‘n agterdorp kon hê, kry ons toe ‘n tipe van ‘n vlooi mark. Daar is omtrent 30 stalletjie bouvalle. Omtrent 20 van hulle verkoop coconuts. Die res verkoop omtrent almal drank. Een van die winkeltjies verkoop plastiek goed. Bakke ens. Nerens kry ons ‘n plek waar ons ‘n driehoek kan koop nie. Ek sê toe vir manlief om terug te gaan na daai plastiek winkel toe. Hulle het 1 rooi kosblik. Koop die kosblik vir R20.00. Sny hom stukkend en knip mooi netjies ‘n driehoek uit. Plak die ding op die kar vas, en sê die boete beampte moet kom kyk.

Dit lyk toe vir hom te mooi. Ek is te bly, want nou kan ons ry. Maar toe nie. Moet eers daai R500.00 boete betaal, en dan eers kan ek my paspoort kry en kan ons ry. So als en als, het een selfgemaakte kosblik driehoek my daardie dag R620.00 gekos. Duurste kosblik wat ek ooit gekoop het. Die res van ons trippie het darem voorspoedig verloop, en ons het veilig en betyds vir Kersfees by die huis aangekom.

Lekker naweek vir julle almal, en dis nog paar uur voor lente JJ

Liefde Groete

Sonneblom