En daar gebeur dit toe..........

Hi julle, Nou ja, hulle se mos 'it never rains but pours'. Hier is te veel dinge wat op een slag gebeur vir my om mee te 'cope'.

Ek moet van more af vir 'n week lank die maatskappy se pos gaan aflewer, want die ou wat dit doen is met verlof. Die probleem hiermee egter is dat ek net so bang is om te verdwaal as wat ek bang is vir die dood. Ek dink ek het al 'n maagseer ontwikkel. En dis heelwat snelwee wat ek moet ry....en wat ek glad nie ken nie. As mens in die verkeerde baan beland kom jy sommer in Durban uit...hehehe

My kind gaan skryf more sy leerling lisensie, na 2 jaar se gesukkel om 'n afspraak te kry. Daaroor is my senuwese net so op. Ek bid dat hy dit sal kry, want die kind se moed is al so in sy skoene oor dit. Hy word volgende maand 19. Julle moet seblief saam my bid.

Ons het nounet klaar die vrieskas skoon gemaak, want die het skielik vanoggend besluit hy willie meer so lekker werk nie. Het aanvanklik gedink hy is oorvries. Maar helaas.....futup!! En daar le R1700.00 se vleis in!!! Dit net Donderdag gekoop. Ek het alles in die kisvrieskas gepas gekry....hoop net nie hy wil ook die gees gee nie.

My dogter het die week iets gedoen wat ek nie verwag het nie. Sy is so sagmoedige oulike soet kind. Ek het nog nooit probleme met haar gehad nie. Sy het haar selfoon gaan verkoop en haar neef oorreed om vir haar R700 by te las vir 'n ander selfoon. Hier was so amperkies moerse oorlog in die huis. .........Wat sal ek se. Bly baie lief vir haar. Ek se mos my seun is my hart se punt en my dogter is my oogappel.

Ek is moedeloos.....my gemoedsrus is laer as laag. Ek het glad nie 'n lekker week en half gehad nie. Ek is kwaad en ek weet nie vir wie en vir wat nie. Miskien wil ek dit net nie aan myself of iemand anders erken nie.... Ek bly moeg...geestelik, sielkundig en ligaamlik. Ek wil nie kla nie, maar dit moet uit. Ek het al in 'n monster heks verander. Voel glad nie meer soos 'n Sonneblom nie, maar eerder soos 'n Kakiebos. Maar dit daar gelos.

My gesig is seer. Voel of ek 'n apses of iets in my neusbeen kry. Als maak my sommer net gagga. Ek sien hoe spartel my kinders weg as ek net begin praat. Soms wil ek net huil, maar ek kan nie....word ek te hard? Ander kere huil ek my aan die slaap en word so kwaad want niemand weet dit nie. En dit voel asof niemand omgee nie.

Dis 'n nuwe week wat voorle. Sal maar sien of ek dit sal oorleef. Ek hoop julle het darem 'n lekker naweek agter die blad. Ek sal more kom vertel of my kind toe deur is. Hy en sy neef skryf saam. Ek hou maar duime vas. Want ek wil nie die teleurstelling in hul gesiggies sien nie.

Julle moet 'n lekker aand verder he, en 'n vrugtevolle week.

Liefde groete

Sonneblom